مصر چند ماه بعد از کودتا

کنفرانس «مصر، چند ماه پس از کودتا»، فوریه 2014 در دوحه قطر برگزار شد. ترجمه خلاصه شده ای از گزارش این نشست را می خوانید… جمعی از کارشناسان و پژوهشگران مصری در چندین نشست‌ با مدیریت مرکز مطالعات الجزیرة شرکت نموده، به تبیین اوضاع سیاسی مصر پرداختند. همچنین تحولات داخلی و خارجی مصر مورد بررسی قرار گرفت. از میان شرکت کنندگانی که اوضاع مصر را بررسی نمودند، می توان به این افراد اشاره کرد: حمزة زوبع رهبر حزب آزادی و عدالت، رامی جان مؤسس جنبش مسیحیان ضد کودتا، دکتر زکریا مطر رایزن وزارت اوقاف قطر و مجدی شندی، نویسنده ی روزنامه نگار. در این نشست‌ها دستاورد کودتا میان موافقان و مخالفان، موضع منطقه ای و بین المللی در قبال اوضاع مصر و پیامدهای تروریست خواندن جمعیت الإخوان المسلمین بررسی شد. هدف این مرکز ارائه ی تحلیل و تفسیر عمیق تری از اوضاع مصر بود. البته این عملکرد از چنین نشست‌هایی که جمعی از اساتید و پژوهشگران با مکاتب و گرایشات مختلف در آن شرکت می کنند، مورد انتظار است. این نشست ها با گفتگو درباره‌ی روند احتمالی صحنه‌ی سیاسی مصر در آینده به پایان رسید.

محورها

1-دستاورد کودتا در میان موافقان و مخالفان:

    برخی شرکت‌کنندگان اولین نشست، حوادث شبانگاه سه شنبه‌ی ژوئیه 2013 را کودتایی می دانستند که دستاورد آن پس از شش ماه، ظهور معادله‌ای بود که طرف پیروز آن – طرف کودتاگر- معتقد بود زمام امور را به دست گرفته، ولی با توجه به اقدامات امنیتی که از زمان تصاحب قدرت در پیش گرفته بود، آن میزان پایداری را دور از ذهن می دید. بر اساس مقاله‌ی اول کودتای مصر در سرکوب مخالفان شکست خورد. این شرایط مصر در سطح رسانه ای و خارجی با عدم به رسمیت شناختن کودتا همراه بود.

2-مصر و موضع منطقه ای و بین المللی: 

    سیاستمداران اسرائیلی و آمریکایی، موضع‌گیری های مشخصی را در قبال موضوع مصر و شکست مرسی، رئیس جمهور آن اتخاذ نمودند. در یکی از مقالات این کنفرانس ذکر شده که کاترین اشتون، نماینده‌ی عالی اتحادیه ی اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی، در خلال دیدارهای خود از مصر به نقض حقوق بشر در این کشور اشاره کرد که برخی از رسانه ها نیز به واسطه ی تأکید بر این سخنان به تحریک افکار عمومی کشورهای درگیر مسأله ی مصر پرداختند. مقالات ارائه شده در این محور حاکی از آنند که کودتای نیمه ی سال 2013 در مصر از جانب کشورهای غربی حمایت می شد. از سوی دیگر، برخی کشورهای حاشیه ی خلیج فارس از قدرت گرفتن الاخوان المسلمین و ارتباط مرسی با ایران هراس داشتند.

 3-پیامدهای تروریست خواندن جمعیت الاخوان المسلمین:

    نظام جدید، جمعیت الاخوان المسلمین را تروریستی می دانست و قصد داشت این جمعیت را از بطن جامعه دور نگه دارد. از آنجایی که الاخوان المسلمین از طریق جمعیت های خیریه با مردم در ارتباط بود، این اقدام نظام، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی فراوانی بر جامعه داشت.

4-دیدگاه های موجود درباره ی حوادث مصر:

به طور کلی می توان دیدگاه های موجود در مصر را در موضع گیری های سه جبهه ی موجود خلاصه کرد:

-جبهه ی اول، اوضاع کنونی مصر را برای رسیدن به انقلاب لازم می دانند. برخی کشورهای شورای همکاری خلیج و کشورهای اردن، سوریه و روسیه از این دسته اند.

-جبهه ی دوم، حوادث 30 ژوئن 2013 را کودتای نظامی به شمار می آورد؛ مانند ایران، ترکیه، قطر، تونس و لیبی.

-جبهه ی سوم، معمولاً موافق شرایط کنونی مصر می باشند و به انتقال دموکراتیک پس از همه پرسی اعتقاد دارند. بیشتر کشورهای غربی در این جبهه قرار می گیرند.

5-مصر و روند احتمالی آن:

    مخالفان کودتا معتقدند آینده ی مصر به چند صورت می تواند رقم بخورد. احتمال اول عبارت است از استمرار کودتا و اعتراضات. احتمال دیگری نیز وجود دارد که همان بقای کودتا بدون السیسی و روی کار آمدن رهبری نظامی جدیدی به همراه تغییر و تحولاتی در ارتش است. احتمال سوم نیز راه حل میانه ای از جانب شورای مدنی برای تحقق صلح و وحدت میان طرف های موجود می باشد، اما احتمال خوشبینانه تری را نیز می توان انتظار داشت: شکست کودتا و بازگشت ارتش به پادگان ها



نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در سه شنبه 93 اردیبهشت 2 ساعت ساعت 6:20 عصر